ในปี ค.ศ. 1914 เรือแอควิเทเนีย สามารถบรรทุกผู้โดยสารได้ 3,220 คน (ชั้นหนึ่ง 618 คน ชั้นสอง 614 คน และชั้นสาม 2,004 คน) หลังจากการปรับปรุงในปี 1926 ตัวเลขก็ลดลงเหลือ 610 ในชั้นหนึ่ง 950 ในชั้นสอง และ 640 ในชั้นนักท่องเที่ยว แม้ว่าข้อมูลเดิมจะกล่าวถึงความจุของลูกเรือ 972 คน แต่บางครั้งเรือก็สามารถบรรทุกลูกเรือได้ประมาณ 1,100 คน [8]

แม้ว่า แอควิเทเนีย จะขาดรูปลักษณ์ที่เพรียวบางเหมือนเรือเพื่อนร่วมวิ่ง ลูซิทาเนีย และ มอริทาเนีย แต่ความยาวที่มากขึ้นและความกว้างที่กว้างขึ้นทำให้ห้องสาธารณะดูโอ่อ่าและกว้างขวางมากขึ้น พื้นที่สาธารณะของเรือได้รับการออกแบบโดยสถาปนิกชาวอังกฤษ อาเธอร์ โจเซฟ เดวิส (Arthur Joseph Davis) จากบริษัทตกแต่งภายใน มิวแยสแอนด์เดวิส (Mewès and Davis) บริษัทนี้ดูแลการก่อสร้างและตกแต่งโรงแรม Ritz ในลอนดอน และเดวิสเองก็เคยออกแบบธนาคารหลายแห่งในเมืองนั้น ชาลส์ มิวแยส (Charles Mewès) หุ้นส่วนของเขาได้ออกแบบการตกแต่งภายในของโรงแรม Paris Ritz และได้รับมอบหมายจาก อัลเบิร์ต บอลลิน (Albert Ballin) จากสายกานเดินเรือฮัมบูร์ก อเมริกา ไลน์ (Hamburg America Line; HAPAG) ของเยอรมนีให้ตกแต่งภายในของเรือ เอสเอส อเมริกา (SS Amerika) ลำใหม่ของบริษัทในปี 1905 [9]

ในช่วงหลายปีก่อนสงครามโลกครั้งที่ 1 มิวแยสได้รับมอบหมายให้ตกแต่งเรือลำใหม่ขนาดยักษ์ทั้งสามลำของสายการเดินเรือ HAPAG ได้แก่เรือเอสเอส อิมเพอเรเตอร์, เวเตอร์แลนด์ และบิสมาร์ค ในขณะที่เดวิสได้รับมอบหมายให้ตกแต่งเรือแอควิเทเนีย[9] ในข้อตกลงที่น่าสงสัยระหว่างคิวนาร์ดคู่แข่งกับฮัมบูร์ก-อเมริกา ไลน์ มิวแยสและเดวิสได้แยกกันทำงาน ในเยอรมนีและอังกฤษตามลำดับ โดยที่ทั้งคู่ไม่สามารถเปิดเผยรายละเอียดงานของเขาให้อีกฝ่ายทราบได้ แต่การตกแต่งภายในชั้นหนึ่งของแอควิเทเนีย ส่วนใหญ่เป็นผลงานของเดวิส ห้องนั่งเล่นสำหรับรับประทานอาหารสไตล์หลุยส์ที่ 16 เป็นผลงานของมิวแยส เป็นไปได้ว่าการทำงานร่วมกันเป็นเวลาหลายปีทำให้งานของนักออกแบบทั้งสองแทบจะใช้แทนกันได้[20]

ชั้นสองมีห้องรับประทานอาหาร ห้องนั่งเล่นหลายห้อง ห้องสูบบุหรี่ คาเฟ่ และโรงยิม; หลายอย่างเป็นสิ่งอำนวยความสะดวกที่ไม่เหมือนใครสำหรับชั้นนี้บนเรือเดินสมุทรของอังกฤษ ส่วนชั้นที่สามมีพื้นที่ส่วนกลางหลายแห่ง ทางเดิน และห้องน้ำแบบรวมสามห้อง[20] ห้องพักให้ความสะดวกสบายอย่างมาก ชั้นแรกประกอบด้วยห้องสวีทหรูหรา 8 ห้อง ซึ่งตั้งชื่อตามจิตรกรชื่อดัง ห้องพักชั้นหนึ่งจำนวนมากมีห้องน้ำ แม้ว่าจะไม่ได้มีทั้งหมดก็ตาม ห้องโดยสารชั้นสองมีขนาดใหญ่กว่าปกติ ส่วนใหญ่สามารถรองรับคนได้ 3 คน เมื่อเทียบกับห้องมาตรฐานสี่ห้อง ส่วนที่พักชั้นสามมีสิ่งอำนวยความสะดวกเพิ่มขึ้นอย่างมากเมื่อเทียบกับเพื่อนร่วมวิ่งของเธอ ในขณะที่เรือเดินสมุทรของคิวนาร์ดส่วนใหญ่มีพื้นที่ชั้นสามที่จำกัดไว้ที่บริเวณส่วนหน้าของเรือ แต่บนเรือแอควิเทเนีย พื้นที่ดังกล่าวจะมีความยาวตลอดความยาวของเรือ รวมถึงพื้นที่เปิดโล่งขนาดใหญ่หลายห้อง ห้องอาหารขนาดใหญ่ 3 ห้อง และทางเดินทั้งแบบเปิดและปิด[21]

กว่า 35 ปีในอาชีพการงาน สิ่งอำนวยความสะดวกของเรือได้เปลี่ยนไป ตัวอย่างของสิ่งนี้คือการเพิ่มโรงภาพยนตร์ระหว่างการปรับปรุงตั้งแต่ปี ค.ศ. 1932 ถึง 1933[22]